ผมชื่อบันได ฉันชื่อลิฟต์
ตัวผมเป็นขั้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
ตัวฉันเป็นกล่องสี่เหลี่ยมใหญ่ๆสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
มีคนมาใช้บริการผมมากมาย
มีคนมาใช้บริการฉันมากมายเหมือนกัน
แต่เวลาที่เค้าใช้บริการจากผมเนี่ย
แต่เวลาที่เค้าใช้บริการจากฉันเนี่ย
เค้ามักจะพูดกันว่า
เค้ามักจะพูดกันว่า
“เหนื่อยจัง”
“สบายจัง”
ตอนนี้คนเลยใช้บริการจากผมน้อยลง
ตอนนี้คนเลยใช้บริการจากฉันมากขึ้น
น้อยลง น้อยลงจนแทบจะไม่มีเลย
มากขึ้น มากขึ้นจนแทบจะไม่ได้หยุดเลย
“สบายจัง”
“เหนื่อยจัง”
ถึงจะเหงาไปหน่อยก็เถอะ
ถึงจะไม่เหงาก็เถอะ
ยังไงซะผมก็อยู่ตัวคนเดียวมาตั้งนานแล้ว
ยังไงซะฉันก็ยังโชคดีที่มีไฟฟ้าเป็นเพื่อน
“ ทำไมมืดจังไฟฟ้าดับเหรอ”
“ ทำไมมืดจังไฟฟ้าดับเหรอ”
“ไชโยมีคนมาใช้บริการผมแล้ว”
“โห ทำไมไม่มีคนมาใช้บริการฉันเลย”
“ขอบคุณที่ใช้บริการผมนะครับ”
“มาใช้บริการฉันมั่งสิ”
ถึงพวกคุณจะต้องเหนื่อยสักหน่อย
ถ้าพวกคุณไม่อยากเหนื่อย
แต่ผมก็จะพาคุณไปสู่ที่สูงผมรับรอง
ก็เอาไฟฟ้ามาให้ฉันสิแล้วคุณจะสบาย
ตัวผมเป็นขั้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
ตัวฉันเป็นกล่องสี่เหลี่ยมใหญ่ๆสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
“มีคนมาใช้บริการผมมากมาย”
“ไม่มีใครมาใช้บริการฉันอีกแล้ว”
No comments:
Post a Comment